Zvezda 8017 , Piechota samurajska , 1/72

Samurajowie (służba wojskowa) byli japońskim uprzywilejowanym majątkiem wojskowym. Żyli zgodnie z własnym kodeksem honorowym, bushido, słowo oznaczające „drogę wojownika”. Głównym celem samuraja była wierna służba swojemu panu, daime (księciu) lub szogunowi (przywódcy wojskowemu w Japonii). Najbardziej rozpowszechnioną bronią był łuk i włócznia (yari). Miecz był również bardzo ważnym elementem uzbrojenia samuraja. Najbardziej zdesperowanymi i wspaniałymi szermierzami byli samurajowie uzbrojeni w nodati, długi dwuręczny miecz. Nawet doświadczeni wojownicy z trudem mogli oprzeć się ich atakom. Niektórym samurajom przydała się naginata, miecz przymocowany do długiego drewnianego kija. Mistrzowscy wojownicy połączyli potężne uderzenie długim mieczem w ataku i jego właściwości obronne. Ale nie tylko samurajowie brali udział w marszach i bitwach. Wiele daimes rekrutowało chłopów pracujących na ich ziemi, którzy chcieli podjąć karierę wojskową i uczyli ich. Tych żołnierzy nazywano „ashigaru” (o lekkich stopach), ponieważ byli lekko opancerzeni i mogli szybko poruszać się po polu bitwy. W połowie XVI wieku w armiach japońskich pojawiła się broń ogniowa - harcerze. Ta broń była używana zarówno przez samurajów, jak i przez ashigaru. Nauczenie byłego chłopa, jak posługiwać się harquebusem zajęło tylko kilka dni, więc stół strzelecki był później uzbrojony głównie w ashigaru. Każdy daime stworzył własną armię walczącą z jego flagą. Każdy wojownik miał na plecach specjalny znak z herbem jej damy. Szlachetni samurajowie strzegli swego daime lub służyli jako młodsi dowódcy w jego armii.


Model plastikowy do sklejania . Zestaw nie zawiera kleju i farb .